Η Αμμόχωστος μας αφορά όλους

Του Ανδρέα Βραχίμη*

Ο διορισμός της προσωπικής απεσταλμένης του Γ.Γ. του ΟΗΕ κυρίας Ολγκίν είναι μομέντουμ που πρέπει να αξιοποιηθεί ολιστικά. Δεν έχουμε την πολυτέλεια παρά να διατηρήσουμε αυτό το παράθυρο ευκαιρίας που δημιουργείται, εξαντλώντας κάθε δυνατότητα, να αναχαιτίσουμε τις αξιώσεις περί κυριαρχικής ισότητας, αλλά και τις προκλήσεις στην περίκλειστη πόλη της Αμμοχώστου, ώστε να ανοίξει ο δρόμος της επιστροφής και της επανένωσης.

Με αφορμή το κάλεσμα της κ. Ολγκίν στους ηγέτες των δύο κοινοτήτων να ακούσουν εκτός από τη διεθνή κοινότητα και το μήνυμα της κοινωνίας των πολιτών, αισθάνομαι την ανάγκη να απευθύνω πρόσκληση στους απανταχού Αμμοχωστιανούς να φωνάξουμε με ομοβροντία ότι η παρούσα κατάσταση πραγμάτων δεν μας επαναπαύει, δεν μας ικανοποιεί, δεν είναι αυτό που θέλουμε να αφήσουμε σαν κληρονομιά στα παιδιά και τα εγγόνια μας, ούτε και μπορεί να αποτελεί επιλογή σαν τελικός στόχος των προσπαθειών επίλυσης του Κυπριακού.

Πενήντα χρόνια μακριά από τις ρίζες μας, την κουλτούρα μας, τα θεμέλια της ταυτότητάς μας, δεν είναι απλώς πολλά, είναι ολόκληρη ζωή, δεν αντέχεται! Αυτό πρέπει να πάει σαν μήνυμα προς όλους.

Να το ακούσουν δυνατά και καθαρά από εμάς τους Βαρωσιώτες, διότι όλοι γνωρίζουν πως, από εκεί ξεκινά η όποια πιθανότητα επίλυσης του Κυπριακού. Η επίλυση του οποίου, μέσα στο πλαίσιο των όσων έχουν συμφωνηθεί στα τόσα χρόνια διαπραγματεύσεων κάτω από την αιγίδα του ΟΗΕ, θα ξημερώσει μια άλλη μέρα για ολοκληρη την πατρίδα μας, από άκρη σε άκρη.

Θα μας καταστήσει επιτέλους ένα κανονικό κράτος, όπως όλα τα άλλα του πολιτισμένου κόσμου. Χωρίς συρματοπλέγματα, χωρίς στρατούς και γραμμή αντιπαράταξης, χωρίς οδοφράγματα, χωρίς ελέγχους ταυτοτήτων.

Η δική μου υποψηφιότητα έχει στόχο να στείλει ακριβώς αυτά τα ηχηρά μηνύματα, προς πάσα κατεύθυνση.

Πρώτη μου έγνοια και όλες μου οι δράσεις θα συνεχίσουν να έχουν επίκεντρο την επιστροφή της Αμμοχώστου, γιατί απλούστατα πιστεύω πως αποτελεί την πύλη σωτηρίας του κυπριακού λαού στο σύνολό του. Δεν θέλω η Αμμόχωστος να καταστεί μια ανάμνηση, ένα ετήσιο μνημόσυνο και κλείσαμε.

Η Αμμόχωστος δεν χάθηκε, η Αμμόχωστος είναι εδώ και΄είναι υποχρέωσή μας να συνεχίσουμε να «ενοχλούμε», να διεκδικούμε, να θυμίζουμε, να παρεμβαίνουμε για να ενισχύουμε κάθε προσπάθεια προς την κατεύθυνση της επίλυσης του Κυπριακού.

Επιδίωξή μου είναι να ωθήσω τις όποιες ανοικτές πρωτοβουλίες ακόμη πιο μπροστά. Θα συνεργαστώ με τους ευρωβουλευτές μας και μέσω τους, με τις ομάδες τους, για να προωθήσουμε νέες πρωτοβουλίες χωρίς άλλη καθυστέρηση στα ανώτερα δυνατά επίπεδα. Ο πήχης πρέπει να ανεβεί.

Σε αυτή την προσπάθεια δεν πρέπει να απουσιάζει κανείς. Υπάρχουν, ναι, διαφορετικές προσεγγίσεις, διαφορετικές απόψεις και είναι απόλυτα σεβαστές, φτάνει φυσικά να είμαστε όλοι επικεντρωμένοι στον ίδιο στόχο. Αυτόν της ειρηνικής επίλυσης του Κυπριακού στη βάση των όσων έχουν συμφωνηθεί στα τόσα χρόνια διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα των ΗΕ, που θα μετεξελίξει την Κύπρο σε μια ΔΔΟ με πολιτική ισότητα, με μια κυριαρχία και μια διεθνή προσωπικότητα. Ένα κράτος που θα συνεχίσει να είναι μέλος του ΟΗΕ και μέλος της ΕΕ, που αποτελούν την ομπρέλα των Ε/Κ και των Τ/Κ.

Εγώ δηλώνω έτοιμος με όλους να συμμαχήσω, με όλους να συμπορευθώ, αν αυτό θα σημαίνει πως βοηθώ στην επιστροφή στην πόλη μας, αν αυτό σημαίνει πως βοηθώ στην επανένωση της πατρίδας μας.

Η προσκόλληση στο παρελθόν δεν ωφελεί, αντίθετα βλάπτει όσο ακριβώς βλάπτει και η άγονη παρέλευση του χρόνου. Αν επιμένουμε να ακολουθούμε την πεπατημένη των τελευταίων 50 χρόνων που μας έχει φέρει ένα βήμα πριν την οριστική διχοτόμηση, νομίζω πως θα είναι πιο «συνετό» να μετοικήσουμε αυτόβουλα σε άλλους τόπους γιατί δεν προκείται να έχουμε μέλλον σε αυτή την πατρίδα. Θα χαθεί και η Αμμόχωστος, θα χαθεί οριστικά όλο το κατεχόμενό μας μέρος και θα είναι θέμα χρόνου πότε θα εξαφανιστεί κάθε ε/κ στοιχείο από ολόκληρο το νησί.

Μέχρι να έλθει όμως αυτή η ώρα, οι Αμμοχωστιανοί που είναι σκόρπιοι παντού, δεν πρέπει να αισθάνονται παραγκωνισμένοι. Θα αγωνιστώ για τη δημιουργία υπηρεσιών πρόνοιας στον δήμο που να αφορούν, τόσο όσους συνέβαλαν στη δημιουργία της πόλης για την οποία εμείς ακόμη και σήμερα παινευόμαστε και οι οποίοι σήμερα χρειάζονται στήριξη, όσο και για άλλους εμπερίστατους συνδημότες μας.

Επειγόντως θα πρέπει να αντιμετωπιστεί η αδικία της άνισης κατανομής των βαρών της εισβολής και της κατοχής, όχι μόνον γιατί αυτό είναι δίκαιο και ορθό, αλλά και επειδή τα όποια μέτρα ληφθούν προς αυτή την κατεύθυνση, που θα προυποθέτουν πιθανότατα την επιβολή κάποιου ειδικού τέλους κ.λπ., θα θυμίζουν σε όλους πως το πρόβλημα της Κύπρου συνεχίζει να υφίσταται και πως η μη λύση έχει κόστος.

Θα προβώ στη διενέργεια μιας κοινωνιολογικής έρευνας η οποία θα καταδείξει τα χαρακτηριστικά του σημερινού Βαρωσιώτη και της νεολαίας μας μετά από τόσα χρόνια ζωής μακριά από την πόλη μας. Κάτι που θα μας βοηθήσει καλύτερα να εκτιμήσουμε τα σημερινά δεδομένα και ευκολότερα να περάσουμε τα όποια μηνύματα θεωρούμε σαν ωφέλιμα για την πόλη και την πατρίδα μας.

Θα αξιοποιήσω τους απλούς δημότες μας, όπως και τους επιστήμονες, τους επιχειρηματίες, τη νεολαία, τα σωματεία και τις οργανώσεις εντός και εκτός Κύπρου.

Η παρέλευση του χρόνου έχει κουράσει, γι' αυτό τα μηνύματα αφύπνισης πρέπει να αγγίξουν όλη την πυραμίδα της κοινωνίας και των θεσμών, ώστε να μην αφήσουμε να χαθεί άλλη μια ευκαιρία για τη λύση του Κυπριακού. Αμέσως και χωρίς χρονοτριβή.

Η ειρήνη και η επανένωση του νησιού αποτελούν όνειρο που πρέπει να γίνει πραγματικότητα. Είναι καιρός να βρούμε δίκαιες και βιώσιμες λύσεις που θα οδηγήσουν σε μια ενωμένη και ειρηνική Κύπρο.

Ας συνεργαστούμε με αλληλοσεβασμό, ανοικτό μυαλό και αποφασιστικότητα για να δημιουργήσουμε ένα μέλλον, στο οποίο τα παιδιά μας, η επόμενη γενιά, θα ζει ειρηνικά, ελεύθερα και ανεξάρτητα. Η λύση είναι εφικτή. Η λύση μπορεί να έχει απαρχή την Αμμόχωστο. Φθάνει να την αναζητήσουμε με συνέπεια και αποφασιστικότητα.

Ενωμένοι ας βάλουμε ξανά την Αμμόχωστο μπροστά γιατί έτσι απαιτεί η ιστορία μας, έτσι αναμένουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας.

*Υποψήφιου δημάρχου Αμμοχώστου