Off the record

Τις προάλλες μου τηλεφώνησαν από το γραφείο της κ. Ολγκίν. Ήθελε, λέει, να συναντηθεί μαζί μου η Ολγκίν. Αυτός που τηλεφώνησε ήταν ο βοηθός της, Alim Sıddık. Ζήτησε να συναντηθούμε την αμέσως επόμενη ημέρα. Είχα άλλο ραντεβού την ώρα που είπε. «Δεν γίνεται να το αφήσουμε για την Τρίτη;», ρώτησα. «Δεν γίνεται», είπε, «διότι η κυρία Ολγκίν θα αναχωρήσει αύριο από το νησί. Αν το βάζαμε νωρίτερα το πρωί;…» Είπα εντάξει. Συμφωνήσαμε γύρω στις οκτώ. Υπήρχαν πράγματα που και εγώ ήθελα να ρωτήσω και να μάθω. Ήμουν περίεργος τι εντυπώσεις αποκόμισε από εδώ. Δεν είχα απολύτως καμία ελπίδα αναφορικά με την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων. Δεν είχε αλλάξει τη σκληρή στάση της η τουρκική πλευρά. Ήταν δύσκολο να την καθίσει στο τραπέζι.

Να το πω εκ των προτέρων. Δεν πρόκειται να γράψω εδώ τι συζητήσαμε με την κυρία Ολγκίν. Ως εκ τούτου, όσοι διαβάζουν αυτό το άρθρο, έχοντας αυτή την περιέργεια, μπορούν να σταματήσουν εδώ. Δεν είμαι εγώ που θέλησα να μην γραφτούν. Εκείνοι ζήτησαν. Και εγώ είπα εντάξει. Στις προσεχείς μέρες, όταν τελειώσει η θητεία της Ολγκίν εδώ, θα τα γράψω. Όμως, να πω το εξής. Αν τα γράψω, θα έρθουν όλα άνω κάτω.

Η συνάντησή μας ήταν στο Ξενοδοχείο Hilton Park στη Λευκωσία. Δεν χρησιμοποιήσαμε μαγνητόφωνο στη συνάντηση. Κράτησε σημειώσεις μόνο η γραμματέας της Ολγκίν. Συμμετείχε και ο Alim Sıddık. Είναι Πακιστανός. Από την πόλη Λαχόρ. Αντιλήφθηκα το εξής κατά τη διάρκεια της συνάντησής μας που διήρκεσε μια ώρα. Η Ολγκίν γνώρισε πολύ καλά την Κύπρο και τους Κύπριους σε σύντομο χρονικό διάστημα. Γύρισε και είδε όλες τις πλευρές του νησιού. Μίλησε με όλους. Είμαι περίεργος τι έκθεση θα γράψει στον Γκουτέρες. Είναι πολύ έμπειρη πολιτικός και διπλωμάτης. Είναι 60 χρόνων, όμως δεν πέρασε άσκοπα η ζωή της. Ακόμα είναι δυναμική και ενεργητική. Δεν χρησιμοποίησε επίσημη και διπλωματική γλώσσα σε αυτή τη συνάντηση. Ήταν ειλικρινής. Μπορούσε να πει ανοικτά τις σκέψεις της όντας στην άνεση της συζήτησής μας. Αφού δεν χρησιμοποιούσαμε μαγνητόφωνο, δεν υπήρχε ζήτημα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, δηλαδή αν δεν διαθέτεις αποδεικτικά στοιχεία, οι πολιτικοί μπορούν να πουν «δεν το είπα αυτό». Για να πω την αλήθεια, έτσι ήταν καλύτερα. Άλλωστε, δεν πήγα εκεί ως δημοσιογράφος. Πήγα ως ένας πολίτης που έχει την ταυτότητα του δημοσιογράφου. Αυτό μου έδωσε τη δυνατότητα να μάθω πολύ περισσότερα απ’ ό,τι ήμουν περίεργος να μάθω. Μετά από τη δική μας συνάντηση θα πήγαινε να αποχαιρετήσει τον Ερσίν Τατάρ. Είχε και μια επίσκεψη στον Ακιντζί. «Θα ξανάρθετε στην Κύπρο;», τη ρώτησα. Δεν είπε κάτι απόλυτο. Η θητεία της τελειώνει τον Ιούλιο.

Χθες είχαμε ραντεβού και με τον Κωστή Χατζηκωστή, αυτοκράτορα των ΜΜΕ στον νότο. Ιδιοκτήτης της τηλεόρασης του Σίγμα και της εφημερίδας Σημερινή. Πέρασε πολύς καιρός από τότε που συναντηθήκαμε πρώτη φορά πριν χρόνια. Με είχε φιλοξενήσει στο σπίτι του. Τότε ζούσε και ο γιος του ακόμα. Ήταν ένας πολύ έξυπνος νέος. Πρώτη φορά εκείνο το βράδυ είχα ακούσει από αυτόν διαφορετικά πράγματα για την Κύπρο. Ο Χατζηκωστής όπως πάντα. Είχε μεγάλη αυτοπεποίθηση. Όταν ήταν μόλις 25 χρόνων, λέει, είχε γράψει ένα άρθρο και προειδοποιούσε τον Μακάριο. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Είδε το μέλλον, λέει. «Μια μέρα η Τουρκία θα κατακτήσει αυτό το νησί», είπε. Μόλις διάβασε αυτό το άρθρο, ο Μακάριος τού είπε «νόμισα ότι ήσουν κάποιος ηλικιωμένος». Υπήρχε μια τεράστια φωτογραφία σε κάδρο στον τοίχο της αίθουσας συνεδριάσεων στην οποία καθόμασταν. Στη φωτογραφία ήταν οι Κληρίδης, Κυπριανού, Λυσσαρίδης και Δίγκλης, οι οποίοι κάθονταν στο τραπέζι που βρισκόταν σε αυτή την αίθουσα. Και ο Χατζηκωστής. Μας χάρισε το τελευταίο βιβλίο που έγραψε για όλους τους ηγέτες. Και ένα βιβλιάριο σαν μπροσούρα που περιείχε αυτά που είπε ο Νιχάτ Ερίμ. Ο Εριμ, που ήταν κάποτε Πρωθυπουργός της Τουρκίας, αναφερόταν στον στόχο της Τουρκίας να κατακτήσει ολόκληρο το νησί. Ο Χατζηκωστής τύπωσε και διένειμε δωρεάν χιλιάδες αντίτυπα από αυτό το βιβλίο για να τα διαβάσουν όλοι οι Ελληνοκύπριοι.

Χθες όλοι ήταν περίεργοι για τη συνάντηση Ερντογάν-Μητσοτάκη. Εγώ δεν ήμουν καθόλου περίεργος…