Κάποτε είχε την αξία της η υπόδειξη, ως εναλλακτική στον ρατσισμό, ότι ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα που φέρνει η μετακίνηση πληθυσμών λόγω πολέμων, φτώχειας και ανισοτήτων, είναι η αποτροπή των πολέμων, η καταπολέμηση της φτώχειας και η εξαφάνιση των ανισοτήτων στις χώρες των προσφύγων.
Για την Κύπρο αυτό ίσχυε όταν η μετανάστευση αφορούσε κυρίως άλλες, πιο ανεπτυγμένες χώρες, και ήταν δευτερεύον θέμα για εμάς. Τότε, μάλιστα, η συγκεκριμένη θέση ήταν και ένα ωραίο ευφυολόγημα ρητορικής αντίστασης από την καταπονημένη θυματοποιημένη Κύπρο απέναντι στους εμπόρους των εθνών.
Άλλωστε η αδύναμη μικρή Κύπρος, το πεδίο βολής φτηνό που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι, ήξερε πως δεν έφερε καμία απολύτως ευθύνη για περιφερειακές αναταράξεις και παγκόσμιες τάσεις. Και πως πολύ πρόσφατα, υπήρξε θύμα τους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Πρέπει να συνδεθείτε / κάνετε εγγραφή για να διαβάσετε περισσότερα